New York, 22/05/12

(Please scroll down for a summary in English)

Back By Dope Demand in New York! Vanochtend vroeg aangekomen hier vanuit Sao Paulo. Twee uur in de rij gestaan bij de douane, daarna nog een reis van anderhalf uur vanaf JFK naar Manhattan gehad. En tot slot nog een stukje met de metro naar Columbus Circle. Beetje vermoeid dus kwam ik bij mijn hotel aan, waar mijn kamer helaasch nog niet klaar was. Dus dan maar door de stad gecruised met de metro. Had net als de vorige keren een zeven-dagen kaart gehaald, zodat ik ongelimiteerd van de metro gebruik kon maken. Eenmaal op weg met de metro ebde de vermoeidheid wat weg, was blij weer even in deze fantastische stad te zijn.

Ik heb net wat jungle foto's geplaatst bij het vorige verhaal.
En ik ben inmiddels al ingechecked en heb lekker gedouched, straks weer er op uit. Zoveel te zien hier, zoveel nog te doen!

Anyways, vorige week dinsdag dus vanaf het strandparadijs Fernando de Noronha weggevlogen. Man, man, man, wat een verschrikkelijk mooie stranden daar!! Ik was op donderdag tien mei vanaf Recife daarheen gevlogen. Ik ben er vijf dagen gebleven, ben op vijf verschillende stranden geweest en ben vijf kilo kwijtgeraakt door het vele lopen naar die mooie stranden, want om een aantal te bereiken moest je nogal omlopen door een stuk bos en op en over rotspartijen klauteren. Jaja, het paradijs heeft een prijs! Zo heb je Baia do Sancho, om het strand daar te bereiken moet je bijvoorbeeld twee ladders af die in een nauwe rotsspleet geplaatst zijn. Dan ben je pas halverwege en moet je nog een stenen trappetje af. Naar beneden viel wel mee, omdat je zo graag naar dat strand wil. Terug is minder, ook omdat die traptreden nogal ongelijk waren. Ach boeie: been there, done that, ja toch, niet dan!!

Het was er trouwens behoorlijk duur op het eiland, zowel het eten als het verblijf in een pousada. Naar toertjes etc heb ik maar niet gekeken. Het is nog wel het laagseizoen nu. Komt omdat de overheid daar heel veel moeite doet om de natuur zoveel mogelijk ongerept te laten/houden. Bepaalde stranden worden beperkt opengesteld, omdat het broedplekken voor schildpadden zijn. Een strand is helemaal niet toegankelijk, omdat de baai daar een broedplek voor dolfijnen is. En bij aankomst op het vliegveld moet je een flink bedrag aan toeristenbelasting betalen. Ze laten per dag ook maar maximaal tweehonderdvijftig mensen toe. Ik juich dit soort maatregelen alleen maar toe, de stranden en het hele eiland waren superschoon en alles is nog behoorlijk authentiek daar.

Zie de foto's verderop en laat maar weten in de comments of dit inderdaad de mooiste stranden van Brasil (en misschien wel van de wereld) zijn.

Dinsdag de vijftiende vloog ik dus van het paradijs terug naar het vasteland, nu naar Natal. Ik ben daar twee nachtjes gebleven, weining meer gedaan daar. Had daar een beetje hetzelfde gevoel als vorig jaar, toen ik van Timor Leste naar Bali ging. Van het paradijs naar een plek dat heel vroeger een paradijs was, maar nu opgeslokt door het massa toerisme.

Donderdag de zeventiende ben ik weer terug gegaan naar Belo Horizonte, voor de laatste dagen met Dennis en zijn gezin. Wederom de laatste nacht met de nodige biertjes gevierd, zodat ik weer eens wausch in het vliegtuig zat de volgende ochtend, op weg naar Sao Paulo. 'k Had daar nog een meet-n-greet met mijn neef Stanley, die stewardiert (schoolwoord) bij de KLM. In een leuk barretje net buiten het centrum hebben we Chelsea met Feyenoorder Salomon Kalou de CL zien winnen. En weer met de nodige alcoholische versnaperingen en een lekkere mixed grill als snack erbij natuurlijk. Goed toeven daar!

Gisteravond dan weggevlogen vanuit Sao Paulo, nu nog een paar dagen New York en dan volgende week weer An die Arbeit, er moet weer geld verdiend worden voor de volgende trip!

Hamazzel!

============

English Summary

Back In The Big Apple!! Arrived here from Sao Paulo, Brasil early this morning. I had to wait in line at the US Customs for nearly two hours, then I travelled by airport service bus from JFK airport to 42nd street, Manhattan, which took another ninety minutes. Then the final stage by subway train to 59th street/Columbus Circle, as my hotel is on W 63rd street. Unfortunately my room wasn’t ready yet, so I just dropped my big bag at the storage room and went back cruising the city by subway. Once on the move I didn’t feel that tired anymore, excited as I am to be in this fantastic city again.

Anyways, my previous story was written on Fernando de Noronha at the end of my first island sightseeing trip on Friday 11 May. On that first day I visited Praia de Sueste, a nice looking beach, but there are better beaches here on this island. On Saturday I went to Praia de Leao, which is a breeding ground for sea turtles. Therefore this beach is closed every day between six pm and eight am the next day. This already was a nice beach, but a bit windy, so I didn’t swim in the ocean here.

On Sunday I first went to the lookout point for Baia de Sancho, which is situated on a high cliff. There I looked down and saw this incredibly beautiful beach and turquoise sea! This is Praia de Sancho. I just had to get down there, so I looked around to see where there was a path down or sets of stairs. But couldn’t see anything yet there. There was a path towards the right side of the cliff, so I just followed that hoping to find a way down. Instead I ended up at another lookout point, looking left was Praia de Sancho, on the right side an even prettier beach, Praia de Porcos! But still, no stairs... How to get down there?? The path ended here, so I walked back to the first lookout point. Finally found this crazy ladder which was placed in a narrow crack in the cliff. Wow, to get to paradise you really have to put in some efforts! A second ladder further down inside the crack led to a set of stairs hewn out of the cliff’s wall. Then, finally reached the beach! I walked to one end of the beach and stayed there the rest of the afternoon, relaxing in the crystal clear waters, enjoying the views. Very few other people there, so I had the whole beach to myself. So this is how paradise must be…

The next day, Monday 14 May, I wanted to go to that other beach, Praia de Porcos. I think I saw a path leading from Praia de Sancho to Praia de Porcos, so I went down again the same way as the day before and walked to that spot where I saw the path. But they closed it off, seems too dangerous to walk there. So I had to get back up via the stairs and ladders, then back to the main road, then follow another road down the hill. After some thirty minutes walking I finally reached a large surfer’s beach. To reach Praia de Porcos I had to climb another set of stairs, then hike down over some rocks. Another big effort to be made to reach paradise, but it was well worth it! Stayed here for some hours and kept thinking how blessed I am to be able to enjoy these beautiful beaches.

On Tuesday 15 May I left this beautiful island with an afternoon flight back to the mainland. This time I went to Natal, another beach town on the Atlantic coast. This felt the same as last year, when I travelled from East Timor with its beautiful, unspoilt beaches to touristy Bali. So I didn’t do too much in Natal, stayed there two nights and did a just little bit of sightseeing around the hotel where I stayed.
I went back to Belo Horizonte on Thursday 17 May to spend some more days with my friend Dennis and his family. On Friday night we went for some beers in town, so on Saturday morning I once again felt a little bit dizzy during the flight from Belo to Sao Paulo ;-)

In Sao Paulo I met my cousin Stanley, who works as a steward for KLM, the Dutch airliner. On Saturday night we went to the Vila Madalena area, where there are a lot of bars, to watch Chelsea win the Champions League finale. So another night of drinking beer and enjoying some tasty grilled snacks! And last night I flew away from Brasil, it was another memorable stay in this fantastic country!