Buenos Aires, 07/10/07, 19.09 uur

(English summary below - dit is voor een aantal amerikaanse collega´s van mij)

El Superclassico, what a match!!

Ben vanmiddag naar River Plate - Boca Juniors geweest. Dat was een mooie afsluiting van mijn eerste reisweek!

Afgelopen dinsdag de derde oktober ben ik van Buenos Aires doorgevlogen naar Viedma, om mijn goede vriend Klaas te gaan bezoeken in de plaatselijke gevangenis.
Het heeft nogal wat voeten in de aarde gehad voordat mijn bezoek door de gevangenis-authoriteiten was goedgekeurd. Eerst was alleen een kopie van mijn paspoort voldoende. Toen kwam er een nieuwe directeur, die ook nog een pasfoto en een uittreksel uit het bevolkingsregister wou hebben. Nou, hij had pech, want ik had voor dit laatste document geen tijd meer. Maar de Nederlandse ambassade hier had een verklaring voor me opgesteld, ter vervanging van het uittreksel. En ze hebben een fax naar de authoriteiten gestuurd, om mijn bezoek aan te kondigen.

In Viedma, waar ik na aankomst ter plekke een hotelkamer heb geregeld, is weinig te beleven. Vanuit de lucht zag je ook weinig spannends in de wijde omgeving. Een goede plek voor een gevangenis dus.
Op donderdag de vierde ben ik ´s ochtends op tijd opgestaan en heb nog wat laatste boodschappen gedaan. Klaas had om een paar steaks gevraagd, die we in de gevangenis zouden kunnen bakken. En ik had er nog wat brood en beleg bijgehaald.

Enigszins gespannen ben ik om half twaalf met de taxi naar de gevangenis gegaan. Het was een kort ritje van zo´n tien minuten. Ik had van Klaas al begrepen dat niemand er engels spreekt, dus ik was op het ergste voorbereid. Achteraf viel het erg mee. Bij de poort liet ik de bewaarder de verklaringen van de ambassade zien, waarna hij met een collega ging bellen. Die kwam er niet lang daarna aangelopen.
Deze bewaarder nam de documenten en verklaringen in en noteerde al mijn gegevens. Ik moest mijn paspoort in bewaring afgeven, net als mijn mobiel en mijn geld. Wel noteerde hij het bedrag dat ik bij me had en ik moest het papiertje met het bedrag erop ondertekenen. Netjes, toch?
Het verbaasde me trouwens dat ik hem, hetzij met enige moeite, goed kon verstaan en begrijpen en dat ik hem ook in begrijpelijke woorden kon antwoorden. Mijn talenknobbel is dus toch nog ergens goed voor.

Vervolgens zei hij me dat ik naar de ingang moest lopen, over een lange oprijlaan. Bij de ingang werd ik binnengelaten, waarna ik een minuut of vijf in de gang moest wachten. Ik wist niet waarop, maar ik was tenminste binnen. Toen kwam er een dame in een witte jas, die me in het engels (???? dus toch wel!) vroeg mee te komen. Zij is een soort gevangenis psycholoog, die me een aantal vragen stelde, hoe lang ik Klaas al kende en of ik wist waarom hij hier zat enzo. Dit verliep ook soepeltjes en ik hoefde nu nog maar één horde te nemen.
Ik moest met weer een andere bewaarder mee naar een kamertje, want hij wilde alles bekijken en beoordelen wat ik aan boodschappen had meegenomen.

Spijtig genoeg mochten de steaks niet mee, omdat ze nog rauw waren. Echt klote, daar had Klaas nou net zo´n zin in weetje. Ook mijn fototoestel mocht niet mee, ondanks het feit dat Klaas dit vantevoren meerdere keren had gevraagd en ook toestemming had gekregen. Brood en beleg enzo mocht wel mee naar binnen, omdat we dat tijdens het bezoek zouden opeten. Andere zaken, zoals twee sportbroeken, een mp3 speler en sigaretten zouden pas na mijn bezoek aan Klaas afgegeven worden.
Toen moest ik nog gefouilleerd worden en hoefde ik alleen mijn schoenen uit te doen. Op de ambassade hadden ze gezegd dat ik me waarschijnlijk helemaal uit moest kleden ter controle, maar dat hoefde dus niet.

Eindelijk waren de officiele zaken achter de rug. Ik mocht de gevangenis in en kon Klaas weer de hand schudden, na hem zo´n twee jaar niet meer gezien te hebben. Hij zag er nog net zo uit als twee jaar geleden, dus ogenschijnlijk onaangedaan door het keiharde gevangenisleven daar.

We zaten in een soort recreatiezaaltje, erbuiten is een klein grasveldje. Er zaten geen bewaarders bij, dus we konden vrijuit praten en ouwehoeren. Hebben we ook gedaan, vooral over vroegere tijden. We kennen elkaar al sinds 1980 weetje. We konden ook onze eigen muziek draaien, Klaas had van een collega gevangene een radio met cd speler geleend. Het leek af en toe net of we gewoon thuis zaten. Maar thuis zitten er geen tralies voor de ramen en lopen er geen zwaarbewapende bewaarders rond...

Erg jammer van die steaks, het werden dus bruine broodjes met ham en salami.
Ach, ik was allang blij dat ik binnen was! Ik ben er tot vijf uur gebleven, kreeg al mijn spullen weer netjes terug en ben toen met de taxi weer terug naar mijn hotel gegaan.

De volgende dag wilde ik wat hamburgers voor ons halen, maar de enige tent (soort McD) die dit had was pas ´s middags open, dus het werden helaas weer bruine broodjes met ham en salami.
Ik kwam wederom zonder problemen de gevangenis binnen, kon bij de poort meteen doorlopen en binnen werden alleen mijn tassen gecontroleerd en werd ik nog even gefouilleerd. Na de maaltijd hebben we een tijdje buiten in de zon gezeten en nog een beetje gedominood, geschaakt en slap geouwehoerd. En om half zes ben ik weer weggegaan, over zeven maanden komt hij vrij dus zie ik hem dan weer.

Was achteraf erg blij dat de vooraf gedachte problemen bij het binnenkomen meevielen. En ook dat Klaas er voor zijn doen normaal uitzag. Hij zit hier inmiddels op een betere zaal, met minder mensen en dus ook minder gekken en dwazen. Dat was in de Devoto gevangenis in Buenos Aires, waar hij de eerste maanden zat, wel anders.

Die avond ben ik met de bus teruggegaan naar Buenos Aires, dat werd een rustig ritje van twaalf uurtjes. Behoorlijk brede en luxe stoelen, waarvan de leuning bijna helemaal naar achter kon.

En vandaag ben ik dus naar River-Boca geweest. Qua sfeer de mooiste wedstrijd ter wereld, al vond ik het wel een beetje tegenvallen. Kwam denk ik door het feit dat de wedstrijd bij River Plate werd gespeeld, bij Boca is de sfeer veel heftiger en intimiderender. Je kan het dus vergelijken met Feyenoord (Boca) - ajoks (River Plate). Ook die shirts van River lijken veel op die van FC Duivendrecht. Maar toch was het een vette ervaring, we zaten achter het doel, eerste ring, onder het uitvak. Als er eenmaal gezongen werd, dan was het ook echt oorverdovend hard. Zingen, springen, mooie tifo-acties voor aanvang van elke helft, schitterend! In dit zelfde stadion had Robbie Rensenbrink nog op de paal geschoten, in 1978.
River speelde sterk, stond met de rust al met 2-0 voor en Boca had nog maar tien man na een vroege rode kaart. In de tweede helft heb ik meer gelet op de stoeltjes die vanuit het Boca vak naar beneden werden gegooid. Maar echt gevaarlijk werd het nooit. We zaten met een begeleider in het vak, eigenlijk best wel suf.
Het was me vantevoren wel aangeraden om met zo´n groepsarrangement inclusief begeleider mee te gaan, want rellen in Nederland stellen niks voor vergeleken met de rellen hier. Maar afgezien van het heen-en-weer gegooi met die stoeltjes bleef het rustig. Deze wedstrijd leeft echt enorm hier, de hele week zijn er voorbeschouwingen, elk detail wordt besproken. Zelfs het aanstellen van de scheidsrechter voor deze pot vindt men aanleiding om een heuse, live uitgezonden persconferentie te houden. Geweldig!

Naruurlijk heb ik foto´s en filmpjes gemaakt, maar ik kan ze helaas nog niet plaatsen. Nog geen internetcafe gevonden waar de pc´s een usb-aansluiting hebben. Nog even wachten dus.

Morgen wil ik doorreizen naar Uruguay, waar ik tot het komende weekend wil blijven. Ik heb nog niks geboekt, dus dat wordt lekker op de gok reizen!

T

English summary

Just went to one of the most atmospheric soccer matches in the world, River Plate vs. Boca Juniors. Both teams are from Buenos Aires, and the rivalry between them is very fierce!

My visit to my friend Klaas in jail in Viedma went fine, much better than expected. On Wednesday October 3 I took a domestic flight from Buenos Aires to Viedma. A short flight of one hour and twenty minutes. After checking in into my hotel, I did some shopping in the small town center, then went back to my room to get some rest.
The next day, Thursday October 4, around half past eleven in the morning, I took a cab to the Colonia Penal Unidad Doce (=12), as the Viedma prison is called. I had with me some items Klaas asked me to bring (cigarettes, socks, mp3 player etc.) and the official documents, prepared by the Dutch Embassy, that were requested by the prison authorities.
At the gate, I showed the docs and after three checkups by a number of prison guards, I was able to shake Klaas´ hand again, after more than one and a half year. So that was one easy entrance! Even though almost no one speaks English there, I was able to make myself clear and I could understand all their questions and orders in Spanish.
I had to leave my wallet, passport and cellphone with the guard, furthermore I was not allowed to take my photo camera inside. Real bummer, but oh well... Same goes for some juicy steaks. As they were not cooked yet, it was prohibited to bring inside.

I was very glad to see Klaas again and much to my relief, he is doing fine. We had lunch together, sitting in some sort of communal area, inside the prison. There was also a little yard where we could sit, and there were no guards around. So we could speak freely and that´s what we did. I´ve known him since 1980, most conversations went about those good old days.

I visited him from noon till five o´clock, and did the same the next day, Friday October 5th. Again no problems to enter the prison facility. We did the same routine as the day before, we had a really good time.

That night, I went back to Buenos Aires by bus. A smooth, twelve hour journey, with not much sleep. Although it was a very luxurious coach, with big seatings that almost fully reclined, I could only sleep for about ten minutes.

Today I went to El Superclassico, River vs Boca. I am a big soccerfan, my favorite team is Feyenoord Rotterdam, and I have seen quite some matches in the past years. But the atmosphere at this game is in no comparison to any other game in the world. Continuous singing, jumping, tickertape actions, and a very, very passionate crowd. Attendance around 65,000.
River was the better team this time, they beat Boca 2-0. We were seated on the first tier, behind one of the goals, and below the away fans (from Boca Juniors) This Boca group, around 2,000 strong at this match, are called ´La Doce´ and are known for being very violent. They showed some of this violence during the second half, as they tore up a lot of their plastic seats and threw them to the crowds below, like missiles. But other than that nothing serious happened. The police, who came out in force with some 1,300 officers, had a quiet Sunday.

Unfortunately, I haven´t found any computerterminals yet where I can use an usb cable. So no pictures yet.

I will travel to Uruguay tomorrow (Monday October 8 ) , with no hotels or tours pre booked. This is how I like to travel best, to arrive in some village and try to arrange a bed on the spot.

T