Singapore, 16/06/11

(English summary below)

Niets duurt eeuwig, dus ook deze rondreis niet. Mijn laatste dagen 'on tour' alweer, de tijd is voorbij gevlogen!

Vorige week vrijdag de tiende juni ben ik van Dili naar Bali gevlogen. Eenmaal op Bali aangekomen moest ik even wennen aan het toerisme geweld dat daar op je afkomt, helemaal na een verblijf van drie weken tussen bijna alleen maar locals. Had vantevoren een hotelletje geboekt in Sanur, even geen zin in die drukte van Kuta.
De stranden vond ik maar niks, was natuurlijk aardig verwend geraakt door de paradijsjes in Timor Leste. Het hotel had fietsen die je gratis mocht gebruiken, dus heb ik weer lekker drie daagjes op de fiets gezeten. Toch grappig dat ik zoveel gefietst heb op deze reis.
Het belangrijkste voor mij was om deze drie dagen zo goedkoop mogeljk door te komen, omdat de bodem in mijn portemonnee al in zicht kwam. Dat zuinig doen is me aardig gelukt, ik ben bijvoorbeeld net als op Maluku en Timor gewoon bij local restaurantjes gaan eten en niet bij die toeristen-restaurants. Scheelt een hoop centen en het smaakt vaak nog beter ook.

Afgelopen maandag de dertiende juni ben ik naar Singapore gevlogen. Alweer de veertiende vlucht van deze reis. Waar ik in 2009 in Zuid- en Midden-Amerika voornamelijk per bus reisde, heb ik nu vaak het vliegtuig gepakt. Grotendeels om kostbare tijd te besparen, want dan heb ik na aankomst meer tijd voor sightseeing en ontdek-je-plekje-wandelingetjes. En vliegen is iets goedkoper in deze regio, mede door de felle concurrentie tussen de vele vliegmaatschappijen. (vooral in Indonesie)
Die maandagmiddag heb ik meteen maar mijn geplande tattoo laten zetten door dezelfde artiest die in 2008 een Koi karper op mijn linkerbovenarm heeft gezet. Ik heb nu de ruimtes rond de Koi op laten vullen met watergolven en bloemen. Foto volgt zsm.

Ondanks dat Singapore bekend terrein voor me is heb ik toch nog wat ontdekkingstripjes kunnen doen. Afgelopen dinsdag bijvoorbeeld ben ik naar het National Museum gegaan, waar de geschiedenis van Singapore verteld wordt. Ook daar komen die vermaledijde Hollanders weer eens in voor… En vanochtend nog even een heuveltje beklommen op de Southern Ridges. De GSS is nu trouwens bezig, de Great Singapore Sale. In 2008 kon ik nog aardig losgaan, nu niet natuurlijk. Om de verleidingen te weerstaan ben ik naar de bioscoop gegaan, om X-Men First Class en The Hangover II te zien. Kaartjes kosten hier trouwens maar zo’n vier euro.

En morgenavond is alles voorbij en vlieg ik weer terug naar het geregelde leven…. Dat wordt weer een paar jaar op een houtje bijten en sparen voor de volgende trip!

Hoogtepunten van deze reis: (in chronologische volgorde)

- De authentieke schoonheid van Myanmar en de vriendelijkheid van de mensen daar, ondanks het heersende dictatoriale regime (weinig van gemerkt trouwens, het toerisme is al behoorlijk in opkomst daar)

- De thuiskomst op Maluku, ondanks de vele regenbuien ben ik blij dat ik er heen ben gegaan. Ik was benieuwd naar de staat van het land na de burgeroorlog van 1999-2004. Dat viel me honderdtien procent mee, er is weinig meer te zien van de oorlog. Christenen en moslims leven nog wel gescheiden van elkaar, maar komen tenminste weer bij elkaar over de vloer. En ik wilde weten of ik de weg nog kon vinden naar het dorp en het huis van onze familie, wat me dus ook gelukt is. Tot verbazing overigens van de familie daar, die konden maar niet geloven dat ik helemaal zelfstandig die trip van Ambon-stad naar Kamarian had gemaakt.

- De ongereptheid van Oost-Timor en het feit dat er haast geen toeristen daar zijn. Je hebt daar stranden en zeeën die je vaak in reclames ziet en mooie berglandschappen. Ik heb met een aantal Oost-Timorezen nog wat inhoudelijke gesprekken kunnen voeren over hun onafhankelijkheidsstrijd. De verhalen van de Timorezen waren behoorlijk tragisch en zeer indrukwekkend. Die Indonesiers hebben het bloed van honderdduizenden doden aan hun handen kleven. Bijna iedereen is zonder enige aanleiding doodgeschoten. Waarom in Godsnaam vraag je je af. De Timorezen geloven dan ook dat de Tsunami in 2004 en de recente overstromingen op Java de straf van God is hiervoor. Zit wel wat in.

Deze reis was de eerste keer dat ik landen bezocht waar ik de taal min of meer vloeiend sprak. Dus gingen de gesprekken nu eens een keer wat verder dan over waar ik vandaan kom, waar ik straks heenga en of ik gebruik wil maken van een massage met happy ending. Maar op den duur werden het toch weer "automatische-piloot gesprekken", omdat ik bij iedereen die ik sprak uiteindelijk hetzelfde verhaaltje afdraaide. Men verbaasde zich er bijvoorbeeld over dat ik als 'Nederlander' zo vloeiend Bahasa Indonesia sprak. Dan legde ik uit dat mijn ouders Moluks zijn, dat ik in Nederland geboren ben en van kleins af tweetalig opgevoed ben en dat we nu met zo'n zestigduizend Molukse zielen al meer dan zestig jaar in Nederland leven.

Dieptepunten op deze reis heb ik niet echt gehad, althans weinig van gemerkt. Soms werd mijn geduld behoorlijk op de proef gesteld, maar door even tot tien te tellen en iets grappigs te zoeken om om te lachen hielp uitstekend.
In Myanmar, op Maluku en op Timor viel de elektriciteit geregeld uit, maar tegenwoordig hebben hotels, restaurants en bedrijven grote dieselgenaratoren staan om dit op te vangen. Meestal is het probleem na een half uurtje verholpen.
Ik ben ook redelijk gezond gebleven al die tijd, heb slechts een paar keer wat Bauchschmerzen gehad.

Wel, ik ben weer heel wat ervaringen rijker nu. Kan met een opgeruimd gevoel aan de slag op kantoor aanstaande maandag. Ik hoop dat de verhalen ter leering ende vermaeck waren! (ik heb ondertussen ook wat foto’s kunnen plaatsen die gemaakt zijn met mijn mobiele telefoon, check de eerdere verhalen voor de foto updates)

Tot de volgende reis!


===============
English summary

Nothing lasts forever, so this trip will end tomorrow night, when I fly back to the Netherlands.

I’ve travelled from Dili to Bali last Friday. On Bali I spent most of the time riding the bicycle that my hotel provided for free. I did not like the beaches there, spoilt as I was with the beautiful beaches of East Timor before.

I arrived in Singapore last Monday, basically ( :-) ) to get used to the western lifestyle again, whilst still enjoying the Asian culture. The Great Singapore Sale is going on now, but since my financial resources are mostly dried up after seven weeks of travelling I spent some time watching new blockbusters like X-Men First Class and The Hangover part II. More or less to avoid the temptation of buy-buy-buy hahaha.
All fun will be over tomorrow, then it’s back to business again.

Highlights of this trip:

- Myanmar: still very authentic and beautiful.

- Maluku: coming home after sixteen years, even though I got rained out most of the time. I was curious as to see how Maluku was doing after the “civil war” of 1999-2004. Well, almost all traces of this dark period have disappeared now, thank God. The people are trying to live the old life again, but there is still a clear and visible line between Christian areas and Muslim ones.

- East Timor: The absolute stunning beaches, the beautiful countryside and the abundance of tourists. And for the first time in all my travels I was able to have in-depth conversations with the local people, since I speak Bahasa Indonesia. Most people had really tragic stories of the struggle for independence from Indonesia. The Indonesians randomly killed hundreds of thousands of East-Timorese civilians. Why in God’s name??? Some things will never change….

Well, I hope my stories were funny and interesting to read, although I’ve written very short English summaries this time. Just contact me through email or Facebook if you want to hear more ok?

See ya next trip!