Franz Josef, 22/05/06, 13.16 uur

Kia Ora!

Ik ben nu in het kleine plaatsje Franz Josef, aan de westkust van het Zuidereiland van New Zealand. Van hier uit organiseert men gletjser trekkings, maar ik ben een man van de tropen weetje, dus ik blijf hier maar een nachtje. Zit nu trouwens in een ouwe bus, die men omgetoverd heeft tot internetcafe, another Kiwi Experience!

Ik ben vorige week dinsdag de zestiende mei op de Magic Bus gestapt. De Magic Bus is een van de organisaties die busreizen gecombineerd met sightseeing trips door heel New Zealand uitvoert. Men biedt een groot aantal rondreispassen aan, ik heb gekozen voor de pas "Auckland to Queenstown". Dit geeft mij de kans zowel het Noorder als het Zuider eiland te bezichtigen. (A big Thank You to my good friend Jorge Q. Riedijk, who advised me to go on this trip! Hij staat tevens op de markt in oa. Barendrecht en Spike City met de Vleeswaren Express, voor al uw overheerlijke varkenshaasjes en andere vleselijke lekkernijen!!)

Nou, dinsdagochtend vertrokken we dus uit Auckland. De buschauffeurs zijn tevens een soort reisleiders, ze kunnen zowel je accomodatie voor de komende nacht als dagtripjes organiseren. En onderweg vertellen ze een hoop over New Zealand en over de verschillende plekken waar we langskomen. Eerste stop die dag was Waitomo, waar ik een grot heb bezocht met allemaal gloeiwormen. Schitterend gezicht! De nacht brachten we door in Rotorua. In dit plaatsje stinkt het letterlijk als de hel joh, dat komt door vele geiser hotspots die door het hele dorp te vinden zijn. Meurde dus overal naar zwavel.

Op woensdag de zeventiende vertrokken we naar Taupo. Onderweg stopten we bij de Wai-O-Tapu Thermal Reserve, volop geisers, kokende modder en gevaarlijke, maar mooi gekleurde hotpools daar. Heel mooi om te zien, lijkt wel alsof je beneden in de aardkern loopt.
Vervolgens arriveerden we in Taupo om een uurtje of drie, voor de hoofdmoot van de dag: Sky Diven!! Hier is het het goedkoopst in New Zealand, slechts 145 NZD, dus ongeveer 77 euro. Skydiven/parachute springen stond al een tijdje op mijn verlanglijstje, heb even getwijfeld vanwege mijn krappe budget, maar (zoals Jorge me vertelde) this is a "Once in a Lifetime Experience". And it was!!!
De bedoeling was, dat je stevig vastgesnoerd aan een instructeur van 12,000 voet (3,600 meter) uit het vliegtuig springt. Eerst kreeg je een tuigje omgegespt, waarmee je later verbonden werd met de instructeur. Vervolgens stapten we het vliegtuig in en vlogen we de lucht in.(figuurlijk dan, duuuuhhhhh)
Onderweg naar 12,000 voet kreeg ik instructies van de instructeur en verbond hij zijn tuigje met de mijne.

En toen was het zover!!! Het licht sprong op groen en daar gingen we! De eerste seconden waren een beetje eng, je springt en vliegt eerst ondersteboven, je weet niet wat je overkomt man. Maar al snel draai je om en duik je met zo'n 150 km/u de aarde tegemoet. Vet gevoel man, je vliegt gewoon! De wind giert je mond in, de aarde vliegt je echt tegemoet. En na vijfenveertig seconden opende de instructeur de parachute en was het een en al stilte wat je hoorde. Rustig vlogen we naar beneden, met af en toe wat scherpe draaitjes wat een lekker gevoel in je maag geeft. We vlogen aardig hard naar de landing zone toe, maar de landing verliep gladjes, ik kwam met beide voeten weer terug op aarde. Ongelooflijk man, dit was zo'n coole ervaring! De adrenaline gierde een uur later nog door mijn lijf.
's Avonds bracht de buschauffeur ons naar een plaatselijke bar, waar we met de groep de dag doorspraken. De lokale biertjes smaakten er erg goed.

Donderdag reden we van Taupo naar Wellington, de hoofdstad. Onderweg vette vergezichten op de reusachtige bergen. De afgelopen dagen had ik al een voorproefje gehad van de schitterende natuur, vandaag was erg mooi. Het weer zat ook al een paar dagen mee, lekker zonnig met een koel temperatuurtje, zo'n twaalf graadjes. In Wellington heb ik na aankomst even rondgelopen en het National Tattoo Museum bezocht. Bijna weer eentje laten zetten...

Afgelopen vrijdag de negentiende gingen we met de ferry over van Wellington naar Picton (Zuider Eiland) en reden we vervolgens, langs en door mooie groene bergvalleien, naar het kleine plaatsje Nelson. Hier ben ik twee nachten gebleven, om even weer op adem te komen en om de vele indrukken van de afgelopen dagen te verwerken. Het reistempo is erg hoog, we vertrekken meestal 's ochtends om acht uur en komen laat in de middag aan. Onderweg stoppen we wel geregeld hoor, voor een hapje of een plasje of om wat plaatjes te schieten. De Magic Pas is gelukkig flexibel, je kunt bijvoorbeeld ervoor kiezen om ergens langer te blijven.

Gister reden we van Nelson naar Greymouth, een tocht langs de mooie westkust van het Zuider Eiland. Vanaf gisteren regent het al en goed ook. Beetje jammer, maar je ken niet alles hebben he. Vandaag gelukkig een korte rit, van Greymouth naar Franz Josef. Ga hier een beetje chillen, lezen en verder niks doen. Morgen de laatste etappe naar Queenstown. Daar ga ik drie nachten blijven, om vervolgens vrijdag aanstaande met een binnenlandse vlucht naar Auckland terug te keren. En ik heb in Queenstown eindelijk weer eens een kamer voor mezelf, ik was genoodzaakt om de afgelopen dagen op slaapzaaltjes te slapen. Na de minder goede ervaring in Las Vegas was ik er een beetje huiverig voor, maar het viel gelukkig mee. Op sommige slaapzaaltjes sliepen zowel mannen als vrouwen, dus dat was af en toe wel plezierig. (nee nee nee, geen grote orgies, stelletje viezeriken)

In Auckland blijf ik nog twee nachtjes en dan is het op naar de laatste bestemming: Hong Kong!

Tot de volgende keer maar weer, waarschijnlijk vanuit Azie.

Theo