Hong Kong, 29/05/06, 20.15 uur

Back in Asia, wat een drukte hierzo! Ik ben gisteravond aangekomen, moest zowel aan de klamme hitte als aan de mensenmassa wennen. Land vier alweer, gaat ongelooflijk hard!

De laatste dagen in New Zealand waren relaxed. Op dinsdag de drieentwintigste ben ik van Franz Josef naar Queenstown gereisd. Het regende als een gek onderweg, was blij toen we eenmaal aangekomen waren. Queenstown is DE wintersportplek van New Zealand, het wintersport seizoen begint op een juni aanstaande. Het was er nog rustig, maar de bergtoppen waren al aardig besneeuwd.
Ik heb daar een aantal voettochten gemaakt. Op woensdag heb ik de Queenstown Hill beklommen, een bergje van 900 meter. Het weer was voortreffelijk die dag, geen wolkje aan de blauwe lucht en een temperatuurtje van zo'n 13 graden.
De eerste honderden meters gingen door een bos, eenmaal boven de bomengrens was er gewoon vorst aan de grond! Dus al glibberend legde ik de laatste paar honderd meter af naar de top. Had geen bergschoenen mee, gewoon gympies. Eenmaal op de top had ik een vet uitzicht op Lake Wakatipu en de bergen eromheen.
Op donderdag, helaas een bewolkte dag, ben ik van Queenstown naar Frankton gelopen, langs de oever van Lake Wakatipu. Een tochtje van een klein uurtje, erg verfrissend.
En op vrijdag, de laatste dag in Queenstown, regende het weer eens. Ik moest de tijd zien te doden tot vier uur 's middags, mijn vlucht van Queenstown naar Auckland zou dan vertrekken. Dus heb ik een uurtje ge-internet en heb ik X Men 3 gezien in de plaatselijke bioscoop.
Eenmaal op het vliegveld kon ik nog niet inchecken. Vanwege het slechte weer was het vliegtuig nog niet aangekomen. Ik flippen, had dit nog niet eerder meegemaakt. Maar uiteindelijk zijn we met een uurtje vertraging vertrokken. Na een tussenstop in Christchurch kwamen we slechts een half uur later dan gepland in Auckland. Viel gelukkig mee dus.

In Auckland heb ik op zaterdag het Nationale Museum bezocht, om toch nog wat te weten te komen over de Maori en hun geschiedenis. Ze lijken echt zoveel op ons Molukkers, met betrekking tot uiterlijk en cultuur. Was in Fiji ook het geval met de Fijianen. Zelfs een aantal woorden in het Maori (en in het Fijiaans ook) komen overeen met het (oud-)maleis.
In het museum kon je goed de verwantschap tussen Molukkers, Fijiianen, Maoris en andere Pacific Islanders zien.
Er was daar ook een showtje, met Maori liederen en dansjes. Ook de Haka werd uitgevoerd. Dit is de krijgersdans, beroemd geworden door de All Blacks, het rugbyteam van New Zealand.
Dat de reis met de Magic Bus zo weinig Maori Cultuur op het programma had was het enige minpuntje. Ja, in Rotorua kon je wel een soort Maori diner dansant bezoeken, maar tegen een redelijk hoge vergoeding. Ik heb in Taupo wel even kunnen ouwehoeren met twee Maori gasten. Dat wil ik altijd als ik een land bezoek, iets te weten komen van de locals.

Maar wat een schitterend land joh, dat New Zealand! Natuurliefhebbers moeten hier zeker een keer heen. Zowel subtropische bossen als ruwe natuur, vergelijkbaar met Groot Brittanie. Het stikt er trouwens van de Engelsen en Ieren. Dat was in Fiji ook al zo. Dat is leuk in het begin, maar op den duur gaat het wel een beetje vervelen. En allemaal op wereldreis van een half jaar of meer. Tsja, had ik maar eerder moeten gaan reizen, dan kon ik ook zo lang weg. (KT, habibi, nog bedankt voor de spreekwoordelijke trap onder m'n hol in Sinas zijn huisje! Anders was ik nooit op reis gegaan weetje)
Maar in de bus waren wel wat aardige iersjes en engelsjes. En mijn engels is nu een mengelmoes van Brits engels met een vleugje iers en amerikaans ertussendoor. Mijn accent was zelfs voor veel locals niet thuis te brengen. Was ik wel blij om. Ik ben nogal perfectionistisch, mijn talen wil ik zo natuurlijk mogelijk spreken weetjewel.

Gisteren dus de langdradige reis van Auckland naar Hong Kong. Onderweg vlogen we over Papua Nieuw Guinea, een paar honderd kilometer naar het westen liggen de Molukken.... Zo dichtbij man! Maar goed, dat is met Gods wil hopelijk voor een andere keer.
Grappig was, dat we vanaf dat moment regelmatig met turbulentie te maken hadden. Gezien het feit dat het thans in Indonesie letterlijk en figuurlijk aardig rommelt (aardbeving op Java, relle in Oost Timor) misschien wel toeval, who knows.

Nu dus Hong Kong. Blijf hier een aantal dagen, lijkt me wel genoeg. Het weer is regenachtig, met een temperatuur van rond de vijfentwintig graden. Wel een cultuurschok joh, van het tamelijk westerse en herfstachtige New Zealand naar het oosterse en klamme Hong Kong. En bijna alles is in het chinees, dus ik voel me aardig buitenlands. Hier spreekt men gelukkig nog een beetje engels, maar ik zal toch wat woordjes chinees moeten gaan leren. Vind ik wel leuk en het wordt ook gewaardeerd. Ik kan al dankjewel zeggen! (Do ji)

Mijn volgende bericht zal hopelijk vanaf een verassende bestemming komen. Ik ben bezig met iets te regelen, hou deze site maar in de gaten!
En ik heb eindelijk een manier gevonden om foto's te plaatsen, zie al mijn vorige berichten voor wat mooie plaatjes. Helaas weinig foto's van Fiji, had problemen met batterijen.

Groet

Theo